Pierre Eijgelshoven (69): “Schilderen? Een nieuwe wereld!”
Peter Joseph Eijgelshoven (69), roepnaam
Pierre, werd geboren in november 1945 in de gemeente Ubach over Worms, nu
Landgraaf (Limburg).
Pierre was de
oudste zoon in het gezin Eijgelshoven.
Later volgden Herman en Jos, de jongste,
die in 1978 overleed aan botkanker.
In kerkdorp Waubach groeide Pierre op, ging
naar de katholieke lagere school, een jongensschool. Vader Eijgelshoven was
huisschilder, werkte als zodanig bovengronds op de mijn “Oranje Nassau I”.
Moeder Eijgelshoven versterkte de gezinskas door schoonmaakwerk.
.jpg)
De lagere
school?
Een ‘strenge’ school, “waar de catechismus van de kapelaan bepalend was”. Toch,
“een mooie tijd”, aldus Pierre, “we konden volop spelen, voetballen…”
In 1958 verhuisde het gezin Eijgelshoven naar de naburige ‘Groenstraat’, de
bakermat van Pierre zijn ouders.
Pierre ging in datzelfde jaar naar de HBS in Heerlen, het katholieke Bernardinus College voor jongens.
Pierre kon goed leren, vond vakken als archeologie en geschiedenis boeiend.
“Ik tekende tijdlijnen op grote rollen behang!
En als kind las ik alles wat los en vast zat, boeken van de buren: Arendsoog, Pim Pandoer, Marjoleintje op het pleintje, het tijdschrift ‘De kleine apostel’..!”
De overgang naar de HBS markeerde een nieuwe fase.
“De tijd van relativeren, van afstand nemen, kritisch naar preken luisteren.
Mijn schuchterheid werd minder.
” Pierre werd redactielid van de schoolkrant “Binden en bouwen”, samen met o.a. Jo Ritzen, de latere minister van Onderwijs.
“Al moet je je bij het redactiewerk ook weer niet te veel voorstellen.
Ik haalde vooral advertenties op…..!
Mijn beste jaren?
De 4e en 5e klas!
Heb er genoten van de literatuur en ik was goed in economie en geschiedenis.
Ik wilde geschiedenis studeren, maar ‘de pater’ zei: “Niet doen!
Kies voor economie, daarin zit meer brood!”
Pierre haalde in 1963 zijn eindexamen, ging economie studeren aan de Katholieke Hogeschool in Tilburg.
“Inwonend bij een gezin, zoals toen vaker gebeurde.!”
In Tilburg ontmoette hij zijn latere vrouw, Myra Römer, die een opleiding volgde aan de Katholieke Leergangen:
Tekenen, schilderen, kunstgeschiedenis…
Pierre studeerde in april 1969 af in Tilburg.
In diezelfde maand, op 25 april 1969, trouwden Myra en Pierre, voor de wet.
“En daarmee maakte ik een entree in een heel interessante familie!”
Pierre genoot van het spaarzame bezoek aan Curaçao.
“Het riep gevoelens op die ik kende uit boekjes zoals het Prisma-deeltje over “Piraterij in het Caribisch gebied”!
Een warme familieband!”
Veelvuldig reizen was er niet bij, te duur.
“Toen wij voor de wet trouwden, hadden mijn schoonouders mij nog niet gezien… Myra haar vader stierf betrekkelijk vroeg, op 56-jarige leeftijd.
Hadden we elkaar nog maar één keer ontmoet, in Nederland!”
Op 9 augustus 1969 trouwden Myra en Pierre voor de kerk.
Tijdelijke woonplaats: Tilburg.
Myra ging afstuderen,
Pierre in militaire dienst, in Blerik, Den Bosch en Oirschot.
“Ik werd ingedeeld bij de beheerder, zat al te dicht bij de keuken.
Ik ben kilo’s aangekomen…!”
Pierre mocht twee maanden eerder afzwaaien wegens zijn benoeming aan de Rijksuniversiteit in Groningen.
Pierre vertrok naar het noorden, huisde enkele maanden op kamers in de Herman Colleniusstraat, bij de A-weg.
Na het afstuderen van Myra betrok het jonge paar een appartement in Haren, van 1970 tot 1973.
Het hoofdstuk ‘Noordhorn’ begon in de zomer van 1973, aan de Noordwijkweg 22.
Het eerste contact in Noordhorn?
“Dat was met Dick en Ginie Bakker…
Nee, wacht, eigenlijk met zoon Gerrit!
Stonden we bij ons huis in aanbouw te kijken, kwam er een jongen met krullen op ons af:
‘Willen ie ook n kop kovvie??!’
Mijn eerste dorpsactiviteit?
Het graven van een flinke gleuf bij de Dörpsstee met o.a. Willem Schuringa!
In het begin deed ik ook altijd actief mee aan de ‘Zeskamp’, met een buurtteam!
En ik heb zo’n elf jaar bij de Toneelclub gezeten met als hoogtepunt de optredens in “De Gouden Leeuw”!
In die jaren heb ik diep respect gekregen voor regisseur Marten Japenga!”
Bestuurswerk?
“Nou, in de periode 1981-1989 was ik vice-voorzitter van het parochiebestuur, bij pastoor Frans Oostrum.
Nee, een bestuurder ben ik niet, ik ben ook nooit weer in een bestuur gaan zitten!”
Wat Pierre wel deed, was schrijven over het verleden van zijn woonplaats.
Eerst over de Sociëteit Concordia, later over de begrafenisvereniging “De Laatste Eer”, op verzoek van Leendert Meijer.
“Het derde geschrift werd er eentje over Dorpsbelangen Noordhorn, toen die vereniging 50 jaar was geworden!”
Waarmee Pierre zich vandaag de dag bezig houdt?
Met oppassen, sporten, tuinieren en werken aan zijn ‘magnum opus’, zijn levenswerk bijna, voortgekomen uit zijn vakgebied ‘Openbare Financiën’.
Een boek over “De openbare en geheime staatsfinanciën onder koning Willem I”!
In 1975 is oudste zoon Matthijs geboren, in 1979 Tobias.
Beiden hebben nu hun eigen gezin, in Weesp en in ‘Gravenburg’ Hoogkerk.
Matthijs heeft twee zoontjes, Tobias twee dochtertjes.
Vier kleinkinderen dus voor Pierre en Myra die met genoegen oppassen
(“maar niet meer dan twee dagen per week!” aldus Pierre).
Sporten?
“Sinds 1982 sport ik elke dinsdagmiddag in de Folkingedwarsstraat”, zegt Pierre, “en die dinsdagmiddag is me heilig!
Ik zou het niet willen missen!”
In 2004 stopte hij vervroegd met zijn universitair docentschap.
Vanaf dat moment hield hij zich continu bezig met de financiële huishouding van koning Willem I. “Ik wilde weten hoe het in elkaar zat!”
Pierre toog vaak naar Den Haag, naar het Nationale Archief.
“Monnikenwerk! Heel veel cijfers, terwijl je er heel goed bewust van bent dat de presentatie leesbaar moet zijn.
Dus zullen de cijfers vooral in bijlagen worden ondergebracht.”
Overdag is Pierre dus vooral met koning Willem I bezig, en met zijn tuin, met hart en ziel.
Voor ’s avonds is er een nieuwe hartstocht: Schilderen!
“Ik ga met kleuren naar bed!”
Sinds maart 2012 is Pierre met doek, penseel en verf aan de slag gegaan.
(Niet zo verwonderlijk. Zijn vader schilderde, zijn overleden broer Jos schilderde en hij is beïnvloed door Myra, musea en kunstboeken…)
“Het drong zich als het ware op!
Het was op een moment dat Myra naar Limburg was, mijn moeder was gevallen en had verzorging nodig.
Toen dacht ik ineens:
‘Ik ga naar de Stad, naar Flokstra, en haal doek, penselen en verf!’
Ik maakte mijn eerste schilderij!
Het was of er een nieuwe wereld voor me open ging!
” Myra was positief verrast!
(“En aan haar oordeel hecht ik veel waarde, zij heeft er verstand van!”)
Pierre heeft gevoel voor kleur, en durf.
Benieuwd naar zijn schilderwerk?
Kijk in Vierhuizen, in “d’Olle Pastorie” (Hoofdstraat 28), bij Martin en Irene Japenga.
Wel eerst even bellen… (Tel. 06-33585864)
Tot juni 2015!
Een kleurrijke denker en doener, deze actieve Noordhorner, sinds 1973.
Pierre ging in datzelfde jaar naar de HBS in Heerlen, het katholieke Bernardinus College voor jongens.
Pierre kon goed leren, vond vakken als archeologie en geschiedenis boeiend.
“Ik tekende tijdlijnen op grote rollen behang!
En als kind las ik alles wat los en vast zat, boeken van de buren: Arendsoog, Pim Pandoer, Marjoleintje op het pleintje, het tijdschrift ‘De kleine apostel’..!”
De overgang naar de HBS markeerde een nieuwe fase.
“De tijd van relativeren, van afstand nemen, kritisch naar preken luisteren.
Mijn schuchterheid werd minder.
” Pierre werd redactielid van de schoolkrant “Binden en bouwen”, samen met o.a. Jo Ritzen, de latere minister van Onderwijs.
“Al moet je je bij het redactiewerk ook weer niet te veel voorstellen.
Ik haalde vooral advertenties op…..!
Mijn beste jaren?
De 4e en 5e klas!
Heb er genoten van de literatuur en ik was goed in economie en geschiedenis.
Ik wilde geschiedenis studeren, maar ‘de pater’ zei: “Niet doen!
Kies voor economie, daarin zit meer brood!”
.jpg) |
| Pierre, 7 jaar, kermis in Waubach |
Pierre haalde in 1963 zijn eindexamen, ging economie studeren aan de Katholieke Hogeschool in Tilburg.
“Inwonend bij een gezin, zoals toen vaker gebeurde.!”
In Tilburg ontmoette hij zijn latere vrouw, Myra Römer, die een opleiding volgde aan de Katholieke Leergangen:
Tekenen, schilderen, kunstgeschiedenis…
Pierre studeerde in april 1969 af in Tilburg.
In diezelfde maand, op 25 april 1969, trouwden Myra en Pierre, voor de wet.
“En daarmee maakte ik een entree in een heel interessante familie!”
Pierre genoot van het spaarzame bezoek aan Curaçao.
“Het riep gevoelens op die ik kende uit boekjes zoals het Prisma-deeltje over “Piraterij in het Caribisch gebied”!
Een warme familieband!”
Veelvuldig reizen was er niet bij, te duur.
“Toen wij voor de wet trouwden, hadden mijn schoonouders mij nog niet gezien… Myra haar vader stierf betrekkelijk vroeg, op 56-jarige leeftijd.
Hadden we elkaar nog maar één keer ontmoet, in Nederland!”
Op 9 augustus 1969 trouwden Myra en Pierre voor de kerk.
Tijdelijke woonplaats: Tilburg.
Myra ging afstuderen,
Pierre in militaire dienst, in Blerik, Den Bosch en Oirschot.
“Ik werd ingedeeld bij de beheerder, zat al te dicht bij de keuken.
Ik ben kilo’s aangekomen…!”
Pierre mocht twee maanden eerder afzwaaien wegens zijn benoeming aan de Rijksuniversiteit in Groningen.
Pierre vertrok naar het noorden, huisde enkele maanden op kamers in de Herman Colleniusstraat, bij de A-weg.
Na het afstuderen van Myra betrok het jonge paar een appartement in Haren, van 1970 tot 1973.
Het hoofdstuk ‘Noordhorn’ begon in de zomer van 1973, aan de Noordwijkweg 22.
Het eerste contact in Noordhorn?
“Dat was met Dick en Ginie Bakker…
Nee, wacht, eigenlijk met zoon Gerrit!
Stonden we bij ons huis in aanbouw te kijken, kwam er een jongen met krullen op ons af:
‘Willen ie ook n kop kovvie??!’
Mijn eerste dorpsactiviteit?
Het graven van een flinke gleuf bij de Dörpsstee met o.a. Willem Schuringa!
In het begin deed ik ook altijd actief mee aan de ‘Zeskamp’, met een buurtteam!
En ik heb zo’n elf jaar bij de Toneelclub gezeten met als hoogtepunt de optredens in “De Gouden Leeuw”!
In die jaren heb ik diep respect gekregen voor regisseur Marten Japenga!”
Bestuurswerk?
“Nou, in de periode 1981-1989 was ik vice-voorzitter van het parochiebestuur, bij pastoor Frans Oostrum.
Nee, een bestuurder ben ik niet, ik ben ook nooit weer in een bestuur gaan zitten!”
Wat Pierre wel deed, was schrijven over het verleden van zijn woonplaats.
Eerst over de Sociëteit Concordia, later over de begrafenisvereniging “De Laatste Eer”, op verzoek van Leendert Meijer.
“Het derde geschrift werd er eentje over Dorpsbelangen Noordhorn, toen die vereniging 50 jaar was geworden!”
.jpg) |
| Wielerronde Noordhorn, begin jaren zeventig |
Waarmee Pierre zich vandaag de dag bezig houdt?
Met oppassen, sporten, tuinieren en werken aan zijn ‘magnum opus’, zijn levenswerk bijna, voortgekomen uit zijn vakgebied ‘Openbare Financiën’.
Een boek over “De openbare en geheime staatsfinanciën onder koning Willem I”!
In 1975 is oudste zoon Matthijs geboren, in 1979 Tobias.
Beiden hebben nu hun eigen gezin, in Weesp en in ‘Gravenburg’ Hoogkerk.
Matthijs heeft twee zoontjes, Tobias twee dochtertjes.
Vier kleinkinderen dus voor Pierre en Myra die met genoegen oppassen
(“maar niet meer dan twee dagen per week!” aldus Pierre).
Sporten?
“Sinds 1982 sport ik elke dinsdagmiddag in de Folkingedwarsstraat”, zegt Pierre, “en die dinsdagmiddag is me heilig!
Ik zou het niet willen missen!”
In 2004 stopte hij vervroegd met zijn universitair docentschap.
Vanaf dat moment hield hij zich continu bezig met de financiële huishouding van koning Willem I. “Ik wilde weten hoe het in elkaar zat!”
Pierre toog vaak naar Den Haag, naar het Nationale Archief.
“Monnikenwerk! Heel veel cijfers, terwijl je er heel goed bewust van bent dat de presentatie leesbaar moet zijn.
Dus zullen de cijfers vooral in bijlagen worden ondergebracht.”
Overdag is Pierre dus vooral met koning Willem I bezig, en met zijn tuin, met hart en ziel.
.jpg) |
| 't Haanveld (Limburg), 'op weg naar mijn moeder' |
Voor ’s avonds is er een nieuwe hartstocht: Schilderen!
“Ik ga met kleuren naar bed!”
Sinds maart 2012 is Pierre met doek, penseel en verf aan de slag gegaan.
(Niet zo verwonderlijk. Zijn vader schilderde, zijn overleden broer Jos schilderde en hij is beïnvloed door Myra, musea en kunstboeken…)
“Het drong zich als het ware op!
Het was op een moment dat Myra naar Limburg was, mijn moeder was gevallen en had verzorging nodig.
Toen dacht ik ineens:
‘Ik ga naar de Stad, naar Flokstra, en haal doek, penselen en verf!’
Ik maakte mijn eerste schilderij!
Het was of er een nieuwe wereld voor me open ging!
” Myra was positief verrast!
(“En aan haar oordeel hecht ik veel waarde, zij heeft er verstand van!”)
Pierre heeft gevoel voor kleur, en durf.
Benieuwd naar zijn schilderwerk?
Kijk in Vierhuizen, in “d’Olle Pastorie” (Hoofdstraat 28), bij Martin en Irene Japenga.
Wel eerst even bellen… (Tel. 06-33585864)
Tot juni 2015!
Een kleurrijke denker en doener, deze actieve Noordhorner, sinds 1973.
(Jan Blaauw)
Op de koffie bij Noordhorner PIERRE EIJGELSHOVEN
'Ik wil graag iets voor mensen betekenen, dat probeer ik vanuit mijn hart'
Op de koffie bij Noordhorner PIERRE EIJGELSHOVEN
Streek- De Streekkrant belt deze zomer regelmatig bij iemand aan voor een kopje koffie.
Om kennis te maken met een aantal Streekgenoten.
De aftrap is voor een inwoner van Noordhorn die daar al bijna 50 jaar woont.
Het is de 76 jarige Pierre Eijgelshoven.
Het duurt een paar minuten eer de deur open gaat.
Pierre, die graag bij zijn voornaam genoemd wil worden, was boven bezig met een van zijn hobby's: onderzoek doen naar de openbare en geheime staatsfinancieren onder Koning Willem 1.
Een man van krap 1,70 doet de deur open.
Vriendelijke glimlach onder een keurig geknipt grijs kapsel.
De koffie wordt al snel verzorgd door zijn vrouw, Myra Römer met wie hij in 1969 in het huwelijk trad en een schoonzus blijkt van de oud-president van de Nederlandse Antillen, Suzanne Römer.
Even een kopje koffie met Pierre blijkt moeilijk.
Want Pierre is breed geïnteresseerd.
Kan goed luisteren en heeft veel te vertellen.
Zijn huis blijkt een ware bibliotheek met naar zijn schatting ongeveer tien duizend boeken, van literatuur tot non-fictie, een van Pierre's favoriet genres.
Wanneer je met deze gastvrije Noordhorner praat kun je je een ruig verleden in de kroeg niet voorstellen.
Toch is dat precies wat wel het geval was.
Pierre bracht zijn hele werkzame leven door op de Rijks Universiteit Groningen.
Hij was docent bij de vakgroep economie en openbare financiën en behaalde in 1982 zijn doctorsbul.
Eind jaren 80 en begin jaren 90 was hij een graag geziene gast bij het legendarisvche dorpscafé Van Der Veen, beter bekend als 'Sippie' of 'Sip en Tineke'
Hoe kan het dat iemand met een keurige uitstraling het ABN tot in de perfectie beheerst 's avonds op de tafel de polonaise staat te dansen met vrachtwagenchauffeurs, boeren en allerlei arbeiders.
Terug in de tijd dus.
Pierre kan een grote glimlach niet onderdrukken:
"Ik kom uit de Mijnstreek in Limburg.
Na mijn stdie kreeg ik een baan als docent aan de RUG in Groningen en kwam in Noordhorn te wonen.
De lokale gemeenschap heeft altijd mijn interesse gehad.
Toen ik eens een patatje kocht bij Sippie, vond ik het daar zo gezellig dat ik besloot er eens een borrel te gaan spellen.
Om een lang verhaal kort te maken, ik werd er een soort van vaste klant en heb er jaren genoten van niet alleen de borrel, maar vooral ook van alle leuke gesprekken en de mensen.
Hoe het kan dat het zo klikte tussen mij als een soort outsider en de lokale bevolking?
Ik denk dat ik een heel open persoon ben die goed kan luisteren.
Zonder oordeel en oprecht geïnteresseerd ben in mensen.
Viiral de gesprekken met de al onerleden Louwe van de Velde zijn me bijgebleven.
Maar natuurlijk ook de kroegbazen, Sip en Tineke.
Ik heb inderdaad regematig een dansje gemaakt op de grote stamtafel daar.
Ik kijk terug op een geweldige tijd en het is ook goed dat het op een gegeven moment gestopt is.
Het was een fase in mijn leven, maar op den duur ook niet vol te houden".
De borrel heeft inmiddels al ruim 10 jaar plaats gemaakt voor heel andere dingen.
Onder andere, de kwast.
Pierre leest niet alleen, hij schildert ook.
Olieverfschilderijen op doek.
Zo zijn er werkelijk adembenemende werken te zien van landschappen, maar ook van historische personen.
Laat hij zijn verbeelding los op een storm die raast over het Oude Rietpad in Noordhorn, over een straat in CuraQao maar ook is er een acrylschilderij over het thema 'thuisloos'.
Pierre wil iets betekenen voor mensen in wat voor vorm dan ook.
"Het is een uitlaatklep.
Ik kan mijn gevoel er in kwijt en zeker, ik wil graag iets bekenen voor mensen.
Vervinding leggen tussen mensen, mensen laten nadenken of laten genieten.
Inspireren".
De Noordhorner wil vooral niet hoogdravend zijn.
Hij weegt zijn woorden, denkt na en is bescheiden.
"Ik wil zeker graag iets voor menden betekenen.
Dat is een groot verlangen, maar ik pretendeer niet dat me dat lukt of dat ik dat goed doe.
Ik probeer het vanuit het vanuit muijn hart".
In 2004 verlaat Pierre de RUG om zich te wijden aan vrijwilligerswerk in het dorp.
Dat heeft ongetwijfeld te maken met de wens iets voor mensen te betekenen?
De bevestiging volgt middels een brede glimlach.
"Het dorp Noordhorn heeft altijd een bloeiend verenigingsleven gehad.
Ik heb me daar flink wat jaartjes voor ingezet samen met veel andere dorpsgenoten.
Met ontzettend veel plezier.
Het is mooi om te zien hoe een zeskamp of een paasvuur mensen verbindt en wat voor pleziet het geeft.
Mensen leren elkaar op een andere manier kennen.
De onderlinge band wordt versterkt en draagt op die manier ook bij aan geluk".
Wanneer er weer een paasvuur georganiseerd zal gaan worden of een zeskamp, dan zal de vader van twee kinderen inmiddels op een afstandje kijken.
Maar steekt het vuur niet meer aan.
Het is nu tijd voor nieuwe generatie.
En die is er.
Daar kan ik ook van genieten.
Een beetje aanschouwen en beschouwen.
Wat dat betreft is Noordhorn echt een fantastisch dorp.".
We kunnen nog uren doorpraten.
Over zijn fysieke oefeningen waar hij steevast vroeg in de ochtend in het het open veld de dag mee begint.
Over de situatie met de boeren, corona, het klimaat.
Over veel van wat er in de wereld speelt heeft Pierre een mening.
Maar pas nadat hij zich in de materie heeft verdiept.
En één ding staat centraal.
Hij vertrouwt ieder mens tot het tegendeel bewezen is.
We kunnen het hebben over de liefde voor zijn vrouw, zijn kinderen en kleinkinderen.
Maar ook over zijn indrukwekkende passie voor schrijven.
Op de tafel ligt een 45 pagina's dik document waar Pierre de hele historie van Noordhorn heeft beschreven.
Uitgegeven ter gelegenhei van het 125 jaar bestaan van de Sociëteit Concordia in Noordhorn.
Daarnaast ligt een document van bijna 80 pagina's waarin het 50 jaar bestaan van de Vereniging van Dorpsbelangen wordt beschreven.
In de lange gesprekken zijn we het eens, zijn we niet eens.
Net als in de echte wereld.
Verschillen die de wereld te vaak splijten.
Daarom was het meest veelzeggende en betekenisvolle moment, de beste samenvatting van de lange koffiesessie zo rakend.
Het was bij het afscheid in de tuin als twee heldere en warme ogen contact zoeken.
Twee handen die zich vouwen om de mijne.
"Bedankt, dat je er was"
UIT:
De STREEKKRANT
PIERRE EIJGELSHOVEN
Ik schilder
ideeën
.jpg)
KÕRSOU
GODS HAND
RODE ZEE
KATHEDRAAL
REITDIEP
LAND
NOORDHORN BRANDT
EYGELSHOVEN
VAN STARKENBORGHKANAAL 5
MEER MET REGEN
VAN GIFFENPAD MET BLOEMBOLLEN
ZOMER
HERFSTBLOEMEN
WINTER
ACHTER DE HOVEN 1
CANYON
LAAGLAND
GROENSTERGRACHT
KLEIN OCHTEND
OER
ACHTER DE HOVEN 2
BLAUWE BOOM
VECHT BIJ WEESP IN DE WINTER
REITDIEP BIJ HEKKUM
VAN STARKENBORGHKANAAL 2
ACHTER DE HOVEN 3
GRACHT WEESP 2
GRACHT WEESP 1
NOORDHORN OOSTZIJDE
VAN STARKENBORGHKANAAKL 4
HUISWAARTS
FAUST
PENSTRAAT CURACAO
SHON THOMS CURACAO
OUDE WEG NOORDHORN
ACHTER DE HOVEN 2
BLIK OP EYGELSHOVEN
NOORDHORN OOSTZIJDE WINTER
ACHTER DE HOVEN 4
ADUARDERDIEP
KLEIN STORM
HAANVELD
VAN STARKENBORGHKANAAL IN DE WINTER
HAANVELD 2
HAANVELD 1
VAN STARKENBORDGKANAAL 6
Schilderijen van PIERRE EIJGELSHOVEN
Samenstelling MYRA RÖMER
Wilt u het werk van Pierre Eijgelshoven graag in het echt zien?
Neemt u dan contact op met Irene Japenga van:
B&B-Sauna D'Olle Pastorie
Hoofdstraat 28
9975 VS Vierhuizen
info@ollepastorie.nl
of 06-33585864
Schilderijen van Pierre Eijgelshoven bij Kunsthandel Ongering
Oude Kijk in ’t Jatstraat 37 9712 EB Groningen
Zijn passie voor de natuur is zichtbaar in zijn
werken. Landschappen vormen daarin een groot deel: heuvelachtige Limburgse
uitzichten en vlakke Groningse landschappen vol
waterplassen. Enerzijds is zijn bewondering voor de strakke, vereenvoudigde vormen te herkennen in zijn schilderkunst wanneer het om behuizingen gaat. Anderzijds is in zijn landschappen ook de invloed zichtbaar van de grove penseel- en paletvoering van bijvoorbeeld Vincent van Gogh en de expressionisten. Via een vereenvoudigde vormtaal en een ietwat somber kleurgebruik gaat hij op zoek naar eenvoud en synthese.
VAN STARKENBORGHKANAAL IN DE WINTER
(Noordhorn) Doek, 70 x 90 cm
LANGESTRAAT-NOORD (Noordhorn)
Doek, 70 x 90 cm
PENSTRAAT CURAÇAO
LUCHT
Doek, 60 x 80 cm
ADUARDERDIEP
REITDIEP BIJ HEKKUM
Papier, 40 x 50 cm
OUDE WEG NOORDHORN
VAN STARKENBORGHKANAAL TUSSEN
SPANJAARDSDIJK EN ADUARD
Doek, 70 x 90 cm
PIERRE EIJGELSHOVEN
Enkel een geschilderde portret van mijn oudste kleinkind, Marius, in wiens houding zijn tederheid me trof.
PIERRE EIJGELSHOVEN
MARIUS
LEAH
MAM
ZELFPORTRET
HERMAN, MIJN BROER
HENDRIK AGEMA
Werkzaam bij tuincentrum Frank Meester en met wie ik, als enthousiast tuinierder ook veel over planten praat.
Over deze doeken:
SCHILDERIJEN VAN PIERRE EIJGELSHOVEN
BIJ CURA XL IN ASSEN
Vanaf oktober 2017
THUISLOOS
doek 75 x 115 cm
VLUCHTEN
doek 75 x 115 cm
BREEDESTRAAT-CURACAO
doek 70 x 90 cm
LANGESTRAAT- NOORDHORN
doek 70 x 90 cm
PENSTRAAT CURACAO
doek 70 x 90 cm
KÒRSU
doek 80 x 80 cm
OUDE WEG NOORDHORN
doek 70 x 90 cm
ZOMER
doek 80 x 60 cm
GRACHT WEESP
papier 40 x 50 cm
GEZICHT OP NOORDHORN
papier 40 x 50 cm
HERFST
doek 80 x 60 cm
ACHTER DE HOVEN-LANDGRAAF
papier 40 x 50 cm
HOOILAND SPANJAARDSDIJK
doek 60 x 80 cm
NATUUR 1
doek 70 x 90 cm
PAD
doek 70 x 890 cm
VAN STARKENBORGHKANAAL
doek 70 x 90 cm
NATUUR 2
doek 80 x 100 cm
NATUUR 3
doek 70 x 90 cm
PORTRETTEN VAN PIERRE EIJGELSHOVEN
Het eerste portret dat Pierre schilderde, was van zijn kleinzoon Marius.
De verfstreken van de beginneling zijn duidelijk.
Duidelijk is ook de tederheid die het gezicht van Marius heeft.
Tederheid is eveneens de leidraad bij het schilderen van alle portretten.
Kleindochter Leah, zijn moeder An op hoge leeftijd, zijn broer Herman (met een tikkeltje brutaliteit) kleinzoon en rouwdouwer Silvester, Jacky, jarenlange Curacacaose vriendin, die veel voor de familie bekent, de karakteristieke kop van Hendrik Agema met wie hij een liefde voor planten en bloemen deelt, het sympathieke gelaat van Arjan Kamphuis in wiens winkel hij mag exposeren.
Bij het zelfportret, gaat het niet zozeer om tederheid, maar draait het voornamelijk erom de haren, goed op het hoofd te krijgen.
Marius Eijgelshoven
doek 90 x 70 cm
Silvester Eijgelshoven
doek 80 x 60 cm
Leah Eijgelshoven
doek 80 x 60 cm
MAM
doek 60 x 90
PIERRE EIJGELSHOVEN
doek 80 x 60
HENDRIK AGEMA
doek 80 x 60 cm
HERMAN EIJGELSHOVEN
doek 80 x 60 cm
JACKY VISSER TWEEBOOM
80 x 60 cm
ARJAN KAMPHUIS
doel 80 x 60 cm
LINK
CLASINA HELEANNE MARGRIET DE HAAN
JAN THIJS DE HAAN
SIGRID FRENSEN
Verf, verf
en nog eens verf.
Een schilderij is een idee omgezet in verf.
In mijn hoofd krioelt het van ideeën die ik op doek wil vormgeven:
tederheid, geweld, ontferming, schaamte, seks, landschap, behuizing, religie, water, grond, lucht, overgave, verlatenheid, verzinsel, interieur, portret, vermaak, bloem, vogel, slak en worm.
Aan veel onderwerpen heb ik me nog niet gewaagd.
Als ik schilder heb ik de kijker niet voor ogen.
Misschien is er zelfs nooit een kijker, maar als die er is hoop ik dat mijn werk tot fantaseren aanzet.
Een schilderij is een idee omgezet in verf.
In mijn hoofd krioelt het van ideeën die ik op doek wil vormgeven:
tederheid, geweld, ontferming, schaamte, seks, landschap, behuizing, religie, water, grond, lucht, overgave, verlatenheid, verzinsel, interieur, portret, vermaak, bloem, vogel, slak en worm.
Aan veel onderwerpen heb ik me nog niet gewaagd.
Als ik schilder heb ik de kijker niet voor ogen.
Misschien is er zelfs nooit een kijker, maar als die er is hoop ik dat mijn werk tot fantaseren aanzet.
Ik experimenteer
met penseelstreek, paletmes, kleur, compositie, dikte van de verflaag,
afbeelding, grote van tafereel, op doek en papier.
Het landschappelijke speelt een enorme rol in mijn huidige werk.
Achter De Hoven, Eygelshoven, Haanveld, Van Starkenborghkanaal, Noordhorn, Weesp, Oude Weg Noordhorn, Penstraat Curaçao en Shon Thoms Curaçao, Aduarderdiep zijn bestaande plekken waar ik dierbare herinneringen aan heb.
Kòrsou, Gods Hand, Kathedraal, Oer, Land, Meer Met Regen, Laagland, Zomer, Winter, Herfst Huiswaarts zijn herinneringen aan beelden en gevoelens niet op eenzelfde plek die samensmelten tot een beeld.
Het landschappelijke speelt een enorme rol in mijn huidige werk.
Achter De Hoven, Eygelshoven, Haanveld, Van Starkenborghkanaal, Noordhorn, Weesp, Oude Weg Noordhorn, Penstraat Curaçao en Shon Thoms Curaçao, Aduarderdiep zijn bestaande plekken waar ik dierbare herinneringen aan heb.
Kòrsou, Gods Hand, Kathedraal, Oer, Land, Meer Met Regen, Laagland, Zomer, Winter, Herfst Huiswaarts zijn herinneringen aan beelden en gevoelens niet op eenzelfde plek die samensmelten tot een beeld.
Faust is een literaire figuur die strijd
levert met niet willen weten en wel willen weten.
In middeleeuws christelijke termen:
paradijs versus chaos, pijn, verdriet, verlatenheid.
In mijn schilderij ontbreekt het paradijs.
In middeleeuws christelijke termen:
paradijs versus chaos, pijn, verdriet, verlatenheid.
In mijn schilderij ontbreekt het paradijs.
Onlangs tekende
ik een portret van mijn moeder (ze stierf in augustus 2014), naar een foto die
Myra genomen heeft.
Mam zit in een rolstoel in de grote zaal van het verpleeghuis De Dormig te Landgraaf.
Ze bezoekt samen met Myra en mij de dienst voor de zieken, in september 2013.
Ze is moe, gelaten, heeft haar ogen gesloten maar slaapt niet, ze luistert.
Voor mij was dit luisteren het belangrijkste dat ik wilde weergeven.
Mam zit in een rolstoel in de grote zaal van het verpleeghuis De Dormig te Landgraaf.
Ze bezoekt samen met Myra en mij de dienst voor de zieken, in september 2013.
Ze is moe, gelaten, heeft haar ogen gesloten maar slaapt niet, ze luistert.
Voor mij was dit luisteren het belangrijkste dat ik wilde weergeven.
KÕRSOU
GODS HAND
RODE ZEE
KATHEDRAAL
REITDIEP
LAND
NOORDHORN BRANDT
EYGELSHOVEN
VAN STARKENBORGHKANAAL 5
MEER MET REGEN
VAN GIFFENPAD MET BLOEMBOLLEN
ZOMER
HERFSTBLOEMEN
WINTER
CANYON
LAAGLAND
GROENSTERGRACHT
KLEIN OCHTEND
OER
ACHTER DE HOVEN 2
BLAUWE BOOM
VECHT BIJ WEESP IN DE WINTER
REITDIEP BIJ HEKKUM
VAN STARKENBORGHKANAAL 2
ACHTER DE HOVEN 3
GRACHT WEESP 2
GRACHT WEESP 1
NOORDHORN OOSTZIJDE
VAN STARKENBORGHKANAAKL 4
HUISWAARTS
PAD
FAUST
PENSTRAAT CURACAO
SHON THOMS CURACAO
OUDE WEG NOORDHORN
ACHTER DE HOVEN 2
BLIK OP EYGELSHOVEN
NOORDHORN OOSTZIJDE WINTER
ACHTER DE HOVEN 4
ADUARDERDIEP
KLEIN STORM
HAANVELD
VAN STARKENBORGHKANAAL IN DE WINTER
HAANVELD 2
HAANVELD 1
VAN STARKENBORDGKANAAL 6
Schilderijen van PIERRE EIJGELSHOVEN
Samenstelling MYRA RÖMER
Wilt u het werk van Pierre Eijgelshoven graag in het echt zien?
Neemt u dan contact op met Irene Japenga van:
B&B-Sauna D'Olle Pastorie
Hoofdstraat 28
9975 VS Vierhuizen
info@ollepastorie.nl
of 06-33585864
Schilderijen van Pierre Eijgelshoven bij Kunsthandel Ongering
 | |
|
Oude Kijk in ’t Jatstraat 37 9712 EB Groningen
Telefoon 050
– 31 23 677
e-mail
info@ongering.nl
|
Pierre Eijgelshoven (1945) groeide op
in Waubach en de Groenstraat, het huidige Landgraaf, in het glooiende
Zuid-Limburg. In Tilburg studeerde hij economie en vanaf 1970 tot 2004 doceerde
hij aan de Groninger Universiteit, vakgroep economie en openbare financiën,
waar hij in 1982 promoveerde. Van kind af is hij zeer geïnteresseerd in de
wereld om zich heen en de natuur.
|
waterplassen. Enerzijds is zijn bewondering voor de strakke, vereenvoudigde vormen te herkennen in zijn schilderkunst wanneer het om behuizingen gaat. Anderzijds is in zijn landschappen ook de invloed zichtbaar van de grove penseel- en paletvoering van bijvoorbeeld Vincent van Gogh en de expressionisten. Via een vereenvoudigde vormtaal en een ietwat somber kleurgebruik gaat hij op zoek naar eenvoud en synthese.
BOSRAND
Doek, 60 x 80 cm
VAN STARKENBORGHKANAAL IN DE WINTER
(Noordhorn) Doek, 70 x 90 cm
ACHTER DE HOVEN (Groenstraat)
Doek, 80 x 120 cm
LANGESTRAAT-NOORD (Noordhorn)
Doek, 70 x 90 cm
PENSTRAAT CURAÇAO
Doek, 70 x 90 cm
LUCHT
Doek, 60 x 80 cm
ADUARDERDIEP
Papier, 40 x 50 cm
REITDIEP BIJ HEKKUM
Papier, 40 x 50 cm
OUDE WEG NOORDHORN
Doek, 90 x 70 cm
VAN STARKENBORGHKANAAL TUSSEN
SPANJAARDSDIJK EN ADUARD
Doek, 70 x 90 cm
In 2015 tekende ik een portret van mijn moeder.
Daarvoor was ik niet zo met portretten bezig geweest.
.jpg)
Enkel een geschilderde portret van mijn oudste kleinkind, Marius, in wiens houding zijn tederheid me trof.
Omdat het portret van mijn moeder nog zo gek niet was, heb ik me ook meer op dit genre toegelegd.
Hieronder staan achtereenvolgens
Marius; mam; Leah, mijn kleindochter; zelfportret; Herman , mijn broer; en Hendrik Agema, werkzaam bij tuincentrum Frank Meester en met wie ik, als enthousiast tuinierder ook veel over planten praat.
MAM
HERMAN, MIJN BROER
Werkzaam bij tuincentrum Frank Meester en met wie ik, als enthousiast tuinierder ook veel over planten praat.
Over deze doeken:
De doeken zijn van linnen en de verf is acryl.
De afmetingen zijn 80 x 60 cm, behalve Marius, dat doek is 90 x 70 cm.
Ik heb van de meeste eerst een potloodschets gemaakt op papier van 40 x 30 cm.
Het schilderij is gebaseerd op een foto.
De foto is via verschillende fotoafdrukken samengesteld op het formaat 80 x 60.
Ik gebruik geen beamer, omdat ik vind, dat ik daar niets van leer.
De samengestelde foto verdeel ik in vlakken.
Het doek verdeel ik in dezelfde vlakken en dan ga ik met de tekening beginnen.
Is die af, dan schilder ik.
Langzaam aan begin ik ook zicht te krijgen op licht en donker.
En de kleuren....., daar laat ik me leiden door mijn gevoel.
P. J. Eijgelshoven
Noordwijkweg 22
9804 RB NOORDHORN
NEDERLAND
tel. 0594 - 502891
SCHILDERIJEN VAN PIERRE EIJGELSHOVEN
BIJ CURA XL IN ASSEN
Vanaf oktober 2017
Schilderijen van Pierre Eijgelshoven
Samenstelling:Myra Römer
Pierre Eijgelshoven (1945) groeide op in Waubach en de Groenstraat, het huidige Landgraaf, in het glooiende Zuid-Limburg.
In Tilburg studeerde hij economie en vanaf 1970 tot 2004 werkte hij aan de Groninger Universiteit, vakgroep Economie en openbare financiën, waar hij in 1982 promoveerde.
Pierre is getrouwd, heeft twee zonen en twee schoondochters en is opa van vier kleinkinderen.
Van kind af is hij geïnteresseerd in de wereld om zich heen en de natuur.
Zijn belangstelling is groot:
Geschiedenis, cultuur, kunst, literatuur, filosofie en ons dorp Noordhorn.
Sinds zijn pensionering houdt hij zich voornamelijk bezig met de 'de staatsfinanciën van koning Willem 1 ', zijn tuin en het schilderijen.
Zijn passie voor de natuur (en het milieu) is zichtbaar in zijn werken.
Landschappen vormen een groot deel van zijn werk:
heuvelachtige Limburgse uitzichten en vlakke Groningse landschappen met hun waterstromen.
Enerzijds is zijn bewondering voor strakke, vereenvoudigde vormen te herkennen in zijn schilderkunst wanneer het om behuizingen gaat.
Anderzijds is zijn landschappen ook de invloed zichtbaar van de grove penseel- en paletvoering van bijvoorbeeld Vincent van Gogh en de expressionisten.
Via een vereenvoudigde vormtaal en een ietwat somber kleurgebruik gaat hij op zoek naar eenvoud en synthese.
De geëxposeerde werken zijn geschilderd in acryl
THUISLOOS
doek 75 x 115 cm
doek 75 x 115 cm
BREEDESTRAAT-CURACAO
doek 70 x 90 cm
doek 70 x 90 cm
PENSTRAAT CURACAO
doek 70 x 90 cm
doek 80 x 80 cm
doek 70 x 90 cm
ZOMER
doek 80 x 60 cm
papier 40 x 50 cm
GEZICHT OP NOORDHORN
papier 40 x 50 cm
doek 80 x 60 cm
ACHTER DE HOVEN-LANDGRAAF
papier 40 x 50 cm
doek 60 x 80 cm
NATUUR 1
doek 70 x 90 cm
doek 70 x 890 cm
doek 70 x 90 cm
NATUUR 2
doek 80 x 100 cm
PORTRETTEN VAN PIERRE EIJGELSHOVEN
Het eerste portret dat Pierre schilderde, was van zijn kleinzoon Marius.
De verfstreken van de beginneling zijn duidelijk.
Duidelijk is ook de tederheid die het gezicht van Marius heeft.
Tederheid is eveneens de leidraad bij het schilderen van alle portretten.
Kleindochter Leah, zijn moeder An op hoge leeftijd, zijn broer Herman (met een tikkeltje brutaliteit) kleinzoon en rouwdouwer Silvester, Jacky, jarenlange Curacacaose vriendin, die veel voor de familie bekent, de karakteristieke kop van Hendrik Agema met wie hij een liefde voor planten en bloemen deelt, het sympathieke gelaat van Arjan Kamphuis in wiens winkel hij mag exposeren.
Bij het zelfportret, gaat het niet zozeer om tederheid, maar draait het voornamelijk erom de haren, goed op het hoofd te krijgen.
doek 90 x 70 cm
Silvester Eijgelshoven
doek 80 x 60 cm
doek 80 x 60 cm
MAM
doek 60 x 90
doek 80 x 60
HENDRIK AGEMA
doek 80 x 60 cm
doek 80 x 60 cm
JACKY VISSER TWEEBOOM
80 x 60 cm
ARJAN KAMPHUIS
doel 80 x 60 cm
PIERRE EIJGELSHOVEN
SCHILDERIJEN
 |
| ADUARDERDIEP PIERRE EIJGELSHOVEN Met veel plezier laat ik weten dat ik van 27 oktober t/m 11 december 2021, 15 schilderijen tentoonstel bij Kunsthandel Ongering, Oude Kijk in 't Jatstraat 37, 9712 EB Groningen  Verf, verf en nog eens. Een schilderij is voor mij een in verf gegoten fantasie' Pierre Eijgelshoven e-mail: info@ongering.nl site: www.ongering.nl |
LINK
CLASINA HELEANNE MARGRIET DE HAAN
JAN THIJS DE HAAN
SIGRID FRENSEN
Wat staan ze er mooi op!
BeantwoordenVerwijderen