Sigrid
Frensen (39): “Ik schilder wat ik zelf mooi vind!”
“De streektaal? Nee, daar heb ik niks mee…” Aan het woord Sigrid Frensen-de Vries, wonend aan de Verlengde Oosterweg.
Hoe ze dan toch een plek kreeg in “Moest Lezen” van ‘Mien Westerkwartier’, bekroond met de Dagblad/Streektaalprijs?
“Ik werd op een zeker moment gebeld.
Of ik mee wilde werken middels een interview, ze zochten naar diverse kunstenaars verspreid over het Westerwartier.
Waarschijnlijk hebben ze ergens iets van mijn werk gezien.
Zodoende…”
Sigrid blijft er nuchter onder, ook al staat ze nu meer in de belangstelling.
In het nieuwste nummer van “Noorderland” bijvoorbeeld staat een uitvoerig artikel over haar artistieke bezigheden.
Sigrid doet aan biologisch tekenen, later is daar aquarelleren bijgekomen.
Eerder werkte ze ‘groot’, op forse doeken.
Dat bleek het niet te zijn, er volgde een periode van ‘niets doen’, mede als gevolg van depressiviteit. Tijdens een speciale tekencursus in Leiden ontdekt Sigrid het botanisch tekenen.
Een eye-opener, “ik zag het licht…”, heel gedetailleerd, perfectionistisch bezig zijn met de natuur.
Conclusie:
“Dit wil ik doen!”
Eerste voorkeur: het werken met kleurpotloden en grafietpotloden.
Nu dus ook aquarelleren.
Aanvankelijk betekende het gebruik van waterverf “oorlog” voor haar, maar na een cursus in Engeland heeft ze een betere verstandhouding met penseel en waterverf. De onderwerpen? “Ik schilder vooral wat ik zelf mooi vind!”
Ze houdt niet zo van het schilderen van bloemen, “die zijn al mooi van zichzelf”.
Liever dooie takjes, zaadknoppen, dorre blaadjes, “die vind ik bijzonder!”
Botanisch tekenen kent nogal wat regeltjes, daar gaat Sigrid soepel mee om.
Niet alleen maar het ideale beeld van een plant (zonder aangevreten blaadjes, roestplekjes etc.).
Eigen inzicht geeft vaak een verrassende aanblik.
Het is kunst, meer dan alleen maar illustreren.
.jpg)
Oordeel van kenners:
‘Sigrid Frensen ontwikkelt een eigen stijl!’
Ze werkt voornamelijk ‘voor zichzelf’.
Opdrachtgevers haken vaak af, als ze doorkrijgen dat dit arbeidsintensieve werk niet met een habbekrats kan worden beloond.
Zelf blijft ze kieskeurig.
“Nee, ik teken geen rozen….., maar wel wilde rozen.”
Momenteel werkt ze mee aan een project van de Hortus Botanicus in Leiden.
“Het gaat om het tekenen van wintertakken. Ik heb een takje toegestuurd gekregen, van de trompetboom.”
De landelijke vereniging van botanische kunstenaars organiseert jaarlijks een thematentoonstelling. Dit jaar is er een expositie in Lisse, over bloeiende bollen.
“Daar ben je zo maar twee jaar mee bezig.
Kun je zelf kiezen wat je tekent: de bol, de zaaddozen, etc.
Tekenen?
Een jeugdliefde van Sigrid.
n Breukelen waar ze werd geboren en opgroeide.
Na het voortgezet onderwijs ging ze een jaartje naar Amsterdam, studeerde bedrijfspresentatie en leerde haar latere echtgenoot kennen,
Jeroen Frensen.
Met hem ging ze in 1992 naar Duiven, waar ze vijf jaar woonden.
.jpg)
In die tijd bezocht Sigrid de Kunstacademie in Arnhem.
In 1997 kwam Noordhorn in beeld, toen Jeroen mocht helpen de IKEA-vestiging in Groningen van de grond te krijgen.
Ze zochten een woonplek buiten de Stad, belandden in Noordhorn, kozen voor een huurhuis aan de Verlengde Oosterweg.
Dat huis is inmiddels hun eigendom, een groot deel van de toenmalige vliering is omgetoverd in een prachtige werkruimte, ruim en licht.
Zoon Ward is in 1997 geboren,
Bertus volgde tien jaar later. Noordhorn bevalt ze prima, ‘het woont hier goed, lekker rustig, nooit druk gedoe.
Alsof we op vakantie zijn…’
Meer weten over het werk van Sigrid Frensen?
.jpg)
Kijk eens op de vernieuwde website:
www.sigridfrensen.com. (JB)
“De streektaal? Nee, daar heb ik niks mee…” Aan het woord Sigrid Frensen-de Vries, wonend aan de Verlengde Oosterweg.
Hoe ze dan toch een plek kreeg in “Moest Lezen” van ‘Mien Westerkwartier’, bekroond met de Dagblad/Streektaalprijs?
“Ik werd op een zeker moment gebeld.
Of ik mee wilde werken middels een interview, ze zochten naar diverse kunstenaars verspreid over het Westerwartier.
Waarschijnlijk hebben ze ergens iets van mijn werk gezien.
Zodoende…”
Sigrid blijft er nuchter onder, ook al staat ze nu meer in de belangstelling.
In het nieuwste nummer van “Noorderland” bijvoorbeeld staat een uitvoerig artikel over haar artistieke bezigheden.
Sigrid doet aan biologisch tekenen, later is daar aquarelleren bijgekomen.
Eerder werkte ze ‘groot’, op forse doeken.
Dat bleek het niet te zijn, er volgde een periode van ‘niets doen’, mede als gevolg van depressiviteit. Tijdens een speciale tekencursus in Leiden ontdekt Sigrid het botanisch tekenen.
Een eye-opener, “ik zag het licht…”, heel gedetailleerd, perfectionistisch bezig zijn met de natuur.
“Dit wil ik doen!”
Eerste voorkeur: het werken met kleurpotloden en grafietpotloden.
Nu dus ook aquarelleren.
Aanvankelijk betekende het gebruik van waterverf “oorlog” voor haar, maar na een cursus in Engeland heeft ze een betere verstandhouding met penseel en waterverf. De onderwerpen? “Ik schilder vooral wat ik zelf mooi vind!”
Ze houdt niet zo van het schilderen van bloemen, “die zijn al mooi van zichzelf”.
Liever dooie takjes, zaadknoppen, dorre blaadjes, “die vind ik bijzonder!”
Botanisch tekenen kent nogal wat regeltjes, daar gaat Sigrid soepel mee om.
Niet alleen maar het ideale beeld van een plant (zonder aangevreten blaadjes, roestplekjes etc.).
Eigen inzicht geeft vaak een verrassende aanblik.
Het is kunst, meer dan alleen maar illustreren.
‘Sigrid Frensen ontwikkelt een eigen stijl!’
Ze werkt voornamelijk ‘voor zichzelf’.
Opdrachtgevers haken vaak af, als ze doorkrijgen dat dit arbeidsintensieve werk niet met een habbekrats kan worden beloond.
Zelf blijft ze kieskeurig.
“Nee, ik teken geen rozen….., maar wel wilde rozen.”
Momenteel werkt ze mee aan een project van de Hortus Botanicus in Leiden.
“Het gaat om het tekenen van wintertakken. Ik heb een takje toegestuurd gekregen, van de trompetboom.”
De landelijke vereniging van botanische kunstenaars organiseert jaarlijks een thematentoonstelling. Dit jaar is er een expositie in Lisse, over bloeiende bollen.
“Daar ben je zo maar twee jaar mee bezig.
Kun je zelf kiezen wat je tekent: de bol, de zaaddozen, etc.
Tekenen?
Een jeugdliefde van Sigrid.
n Breukelen waar ze werd geboren en opgroeide.
Na het voortgezet onderwijs ging ze een jaartje naar Amsterdam, studeerde bedrijfspresentatie en leerde haar latere echtgenoot kennen,
Jeroen Frensen.
Met hem ging ze in 1992 naar Duiven, waar ze vijf jaar woonden.
In die tijd bezocht Sigrid de Kunstacademie in Arnhem.
In 1997 kwam Noordhorn in beeld, toen Jeroen mocht helpen de IKEA-vestiging in Groningen van de grond te krijgen.
Ze zochten een woonplek buiten de Stad, belandden in Noordhorn, kozen voor een huurhuis aan de Verlengde Oosterweg.
Dat huis is inmiddels hun eigendom, een groot deel van de toenmalige vliering is omgetoverd in een prachtige werkruimte, ruim en licht.
Zoon Ward is in 1997 geboren,
Bertus volgde tien jaar later. Noordhorn bevalt ze prima, ‘het woont hier goed, lekker rustig, nooit druk gedoe.
Alsof we op vakantie zijn…’
Meer weten over het werk van Sigrid Frensen?
Kijk eens op de vernieuwde website:
www.sigridfrensen.com. (JB)
LINK
CLASINA HELEANNE MARGRIET DE HAAN
JAN THIJS DE HAAN
PIERRE EIJGELSHOVEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten